درکه یکی از از قدیمی ترین و زیباترین محلات ییلاقی شمیرانات است که در امتداد دره مصفایی به همین نام به صورت شمالی-جنوبی و در دو طرف مسیر رودخانه درکه واقع شده است. محل و مسیر کوهستانی درکه در شمال غرب تهران قرار دارد و آغاز یکی از مسیرهای محبوب کوه پیمایی در تهران است .درکه یکی از تفریحگاههای مهم و قدیمی تهران است که نباید هیچوقت آن را از نظر دور کنید. ییلاق خوش آب وهوایی در پای کوههای بلند البرز، مکانهای دیدنی با دسترسی آسان که می توان برای کوه پیمایی سبک و گشت و گذار به آنجا رفت . قدمت درکه به حدود قرن پنجم هجری بر می گردد و سادات ساکن در آن از نسل امامزاده سید محمد والی از نوادگان علی بن حسین هستند. کشف سنگ های قبور، تنور های قدیمی، هاون های سنگی تراش خورده هنگام خاکبرداری و احداث بنای امامزاده، همچنین جاری بودن چشمه آب در شمال بقعه متبرکه موید سکنای اولیه اهالی درکه در اطراف همین امامزاده می باشد. هفت حوض، جنگل و آبشار کارا، آبشار بند عبدالله، آبشار جوزک، پلنگ جوزک، پلنگ چال، اسپیو (آب سپید)، هفت چشمه (هفت طیغانی)، و کفو (آب کف دار) معروف ترین جلوه های طبیعت زیبا و مترنم دره درکه هستند که بر جاذبه های گردشگری و کوه پیمایی آن افزوده اند. نطفه اولیه تشکیل روستای اوین و گسترش ابتدایی آن شکل خطی و در کنار رود خانه و نهر منشعب از آن صورت گرفته است. قدمت این روستا به احتمال زیاد به هزار سال پیش میرسد و هسته آن هم محله تپه سرباز و دامنه شمالی آن بوده است. این تپه در اوایل دوران حکومت قاجار به مرکز اردوگاه نظامی و آموزش فنون رزمی تبدیل میگردد که وجه تسمیه آن هم به همین دلیل است.
تهران، ولنجک. درکه