رجبعلی نکوگویان، مشهور به شیخ رجبعلی خیاط از عارفان مشهور است. وی متولد 1262 در تهران بود. در جوانی ماجرایی همچون ماجرای حضرت یوسف (ع) برایش پیش می آید . خودش میگفته: وقتی آن دختر به من اعلان کرد، وحشت کردم و از منزل فرار کردم.اگر انسان قرب الی الله میخواهد، باید دوری از گناه داشته باشد...جوان خیاط پس از رهایی از دام نفس اماره و شیطان و باز شدن چشم و گوش دل،در صف بندگان شایسته قرار میگیرد . سرانجام او در شهریور 1340 هجری شمسی درگذشت. او را از عارفان و اهل باطن دانسته اند و توانایی شناسایی باطن افراد (در اصطلاح : چشم برزخی) را داشته است. قبر او در ابن بابویه تهران است. مناجات همیشگیش این جملات بود: "خدایا! ما را برای خودت تعلیم و تکمیل و تربیت بفرما. خدایا! پروردگارا! ما را برای لقای خودت آماده بفرما" "کیمیای محبت"(زندگینامه و گفته های شیخ ) را آقای محمد محمدی ری شهری نوشته است.
تهران سه راه ورامین، خیابان فدائیان اسلام