تالار رودکی

توضیحات:

تالار وحدت که تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، تالار رودکی نام داشت، در تاریخ ۳ آبان ۱۳۴۶ توسط محمد رضا شاه پهلوی و فرح پهلوی گشوده شد. این تالار چندمنظوره برای اجرای نمایش‌های باله، اپرا و کنسرت‌های موسیقی ایرانی و اروپایی به ابتکار فرح پهلوی ساخته شد. این تالار به نام شاعر پرآوازه ایران قرن سوم هجری رودکی نامیده شد. تالار رودکی در خارج از ایران به نام Tehran Roudaki Hall Opera House شناخته می‌شد و سازمان باله ملی ایران نیز تا قبل از برچیدگی در سال ۱۳۵۸ در همین مجموعه فعالیت داشته است. مجموعه تالار رودکی در اصل شامل دو تالار می‌شد. بعد از انقلاب ۵۷ تالار بزرگ‌تر را به تالار وحدت و تالار کوچک‌تر را به تالار رودکی تغییر نام دادند و پس از انقلاب اسلامی در این تالار بیشتر کنسرتهای موسیقی و نمایشهای تئاتر اجرا شده‌است.یکی از مجهزترین و بزرگترین تالارهای اُپرا، موسیقی و تئاتر ایران است که توسط اوژن آفتاندلیانس (یوگینا آفتاندلیانس) بر اساس مدل نمونهٔ اپراهال وین ساخته و به نام شاعر و نوازندهٔ بزرگ ایرانی ابوعبدالله رودکی در سال ۱۳۴۶ افتتاح گردید. ساخت تالار در خیابان دکتر ارفع (استاد شهریار کنونی) در سال ۱۳۳۶ آغاز و پس از ۱۰ سال با بهترین طراحی داخلی و تجهیزات بی‌نظیر ماشینری نور و صدا، بهره‌برداری و در آبان‌ماه ۱۳۴۶ افتتاح شد. این مجوعه متشکل از دو سالن اجرا به نام‌های تالار رودکی و سالن کوچک است که بعد از انقلاب اسلامی ایران تالار بزرگ‌تر را به وحدت و سالن کوچک را به تالار رودکی تغییر نام دادند. زیر بنای این تالار نزدیک به ۱۵۷۰۰ مترمربع است و شامل یک سالن همکف و سه طبقه بالکن به صورت نعل‌اسبی است که در مجموع گنجایش ۷۴۰ تماشاگر را دارد. این ساختمان دارای دو زیرزمین (محل قرارگیری الکتروموتورهای صحنه و ماگنت‌های نور و پاورهای مربوطه)، تالار کنسرت، شامل صحنه و سالن تماشاگران در طبقه همکف و ساختمان اداری است. مساحت کل ساختمان در ۷ طبقه و زیرزمین‌ها به ۲۱۰۰۰ متر مربع می‌رسد.

آدرس

تهران، خیابان حافظ، خیابان محمد حسین شهریار (دکتر ارفع سابق)